Zboża jare to rośliny, które wysiewa się na pola na wiosnę, zazwyczaj między marcem a kwietniem, i rosną w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego. W odróżnieniu od zboża ozimego, które potrzebuje okresu zimowego, zboża jare nie wymagają niskich temperatur do rozwoju. Są to rośliny jednoroczne, które szybko wchodzą w fazę wzrostu i plonowania.
Przygotowanie gleby do siewu zboża jarego zazwyczaj odbywa się na wiosnę, a kluczowym czynnikiem wpływającym na plonowanie jest odpowiednie zagęszczenie nasion oraz właściwa kolejność prac rolniczych. Jednym z głównych wyzwań dla zboża jarego są wiosenne przymrozki, które mogą być szkodliwe dla roślin w fazie wzrostu.
Nic nie znaleziono :(
Spróbuj jeszcze raz:
inaczej wpisać nazwę, sprawdzić czy nie ma błędu,
poszukać czegoś podobnego
Jakie odmiany zbóż jarych wyróżniamy?
W kategorii zbóż jarych można wyróżnić kilka głównych odmian, z których każda ma swoje specyficzne podtypy. Najbardziej znaczące z nich to:
- Pszenica jara
- Żyto jare
- Pszenżyto jare
- Jęczmień jary
- Owies zwyczajny
Ponadto, zboża jare można również klasyfikować ze względu na ich przeznaczenie. Niektóre są zbierane na ziarno do wypieku, inne do produkcji napojów alkoholowych, a jeszcze inne są odmianami pastewnymi, służącymi głównie jako pasza dla zwierząt.
Choroby występujące w zbożach jarych
Choroby stanowią istotne zagrożenie dla zbóż jarych, szczególnie podczas ich wegetacji.
- mączniak prawdziwy zbóż i traw,
- septorioza paskowana liści pszenicy,
- septoriozy liści,
- brunatna plamistość liści,
- łamliwość źdźbła,
- ostra plamistość oczkowa,
- rdza żółta,
- rdza brunatna,
- rynchosporioza.
Aby skutecznie zwalczyć choroby, konieczne jest regularne monitorowanie plantacji.
W przypadku wykrycia objawów chorób grzybowych, zaleca się stosowanie zabiegów zapobiegawczych i interwencyjnych z użyciem fungicydów systemicznych.
Należy jednak dokładnie przestrzegać zaleceń dotyczących dawki i terminu zabiegów, aby zapewnić ich skuteczność. Ochrona fungicydowa obejmuje trzy główne etapy, określane jako T1, T2 i T3.
Zabieg T1, wykonywany w fazie pierwszego kolanka lub na początku fazy strzelania w źdźbło, ma na celu ochronę roślin przed chorobami podstawy źdźbła oraz patogenami atakującymi dolne liście.
Zabieg T2, przeprowadzany w fazie liścia flagowego i podflagowego, koncentruje się na ochronie organów asymilacyjnych, kluczowych dla wysokości plonu.
Ostatni zabieg, T3, wykonywany po fazie kłoszenia, ma na celu zapewnienie plonu wysokiej jakości, chroniąc zboża przed zakażeniem grzybami z rodzaju Fusarium, skażeniem mykotoksynami i innymi chorobami kłosów.
Na Plonovo posiadamy również inne rodzaje materiału siewnego:
